این جوری که چشمام به راه توئه

همه روزای من جمعه است

تو یه فکری بکن به حال دلم

 کمکم کن نذار برم از دست

گریه تمام مسیرم تا توئه

وقتی ظُل می زنی به من 

اما قلبم چقدر آرومه

خوب جایی به خاک افتاده آخ

من از این انتظار طولانی نمی تونم که دست بردارم

ترسم از قسمت بدم، اما ته قلبم هنوز امیدوارم

یک روز از این روزگار بی انصاف

حق این چشمها رو می گیرم

یا به تو می رسم آخر

یا تو انتظار تو می میرم

با همین فکر با همین اندوه

قد تصویر روبرو می شم

یه جوری بغض می کنم انگار

دارم از بی کسی تموم می شم